म(ना)ला भावलेलं.....!

म(ना)ला भावलेलं.....


झेप घेतल्यावर पडलो
तरि
एक समाधान असतं
बसल्या बसल्या पडलो नाही
झेप घेतली होती...

(तुषार जोशी, मायबोली)

परदेश वारी

परदेश वारी

परदेश वारीबद्दल आजवर अनेकांनी लिहीले आहे. खरेतर त्यांच्यासमोर मी म्हणजे कीस झाड की पत्ती.. पण 'कुणीतरी' म्हटलंय ना की 'लिहीणाऱ्याने लिहीत रहावे. आपले कोणी वाचेल की नाही याची पर्वा करु नये' म्हणुन लिहीत जावे असे ठरवले आहे...

तर आमच्या कंपनीचे ऑफ़ीस न्यूयॉर्क ला आहे असे म्हट्ल्यावर त्याबद्दल माहीती गोळा कराय़ला सुरुवात केली आणि... न्यूयोर्क ही अमेरीकेची राजधानी ईथपासुन ते न्यूयोर्क ना? आधी बघून घ्या बुवा नकाशामधे..नक्की अमेरिकेतच आहे ना..इथपर्यंत माहीती मिळाली. पण माझी ही अमेरिका वारी न्यूयोर्क पासुन म्हणन्यापेक्शा चेन्नई पासुनच खऱ्या अर्थाने सुरु झाली.
--------------------------------------------------

चेन्नई

चेन्नई बद्दलही मला विशेष अशी माहीती नव्हती. पण विसा इंटरव्यूला जायची सगळी व्यवस्था कंपनीच करणार असल्याने विषेश चिंता नव्हती. चिंता होती ती इंटरव्य़ूची. त्या बद्दलची अनेक वर्णने आणी तो नापास झालेल्यांचा कॉन्सुलेटच्या नावाने चाललेला शंख ऐकला की पोटात गोळा यायला लागायचा. असेही ऐकुन होतो कि तिथे एक अशी अमेरीकन बाई अशी आहे की तिच्याकडे इंटरव्यूसाठी येणाऱ्या प्रत्येकाला रीजेक्ट करते. ही गोष्ट मी सगळ्यांसमोर हसण्यावारी घालवली असली तरी मनातून चांगलाच टरकुन होतो. माझी तर अशी खात्री होत चालली होती की अमेरिकेची अर्थव्यवस्था ही कॉन्सुलेटमधून मिळणाऱ्या उत्पन्नावरच इतकी सबळ झाली असली पाहिजे. असो.

होता होता चेन्नईला जायचा दिवस येउन ठेपला. मस्तपैकी ऐटित कार मधे जाउन बसलो (बरेच लोक या कारला 'कॅब' असे म्हनतात. पण असे म्हणने म्हणजे त्या कारचा आणि त्यात बसणाऱ्या माझ्यासारख्यांचा अपमान आहे असे मला वाटते). तर वेळेआधी तासभर कारने मला हैदराबाद एअरपोर्टवर आणून टाकले. 'टाकले' यासाठी कि, मी आणि माझी बॅग कारमधून बाहेर पडतो न पडतो तोच तो गेला पण निघुन! हे 'कॅब'चे ड्रायव्हर आजकाल खुपच शेफारले आहेत. पण म्हटले चला बरे झाले टिपची कटकट वाचली. तशी ती देने मला परवडत नाही अशातला भाग नाही पण त्याला मुख्यत्वे दोन कारणे आहेत.
पहीले म्हणजे हे लोक्स अशा हक्काने आणि आग्रहाने ती मागतात की आपण त्यांचे कोणीतरी देणेकरी आहोत असे वाटायला लागते. आणि समजा दिलीच तर असे काही तोंड करतात की आपण काहीतरी गुन्हा केला आहे असे वाटायला लागते (एकदा तर एका हॉटेलच्या वेटरने ताटात ठेवलेली टीप आम्हाला परत आणुन दिली होती. का तर कुत्सित्पणे म्हणे की असुदे तुम्हालाच तुमच्या कामाला येईल).
दुसरे कारण म्हणजे घरात आपले आईवडिल एक दोन रुपये वाचवण्यासाठी भाजीवाल्याबरोबर हुज्जत घालतात आणि आपण निव्वळ आपले स्टेटस सांभाळण्यासाठी पैसे उधळत सुटलो आहोत असे मला वाटायला लागते.

तसा या एअरपोर्टवर मी या पुर्वीपण बऱ्याचवेळा येउन गेलो आहे आणि दरवेळेस मला एअरपोर्टवर आल्यासारखे न वाटता रेल्वे स्टेशन वर आल्यासारखे वाटते. पण आज मी वेगळयाच मूड्मध्ये होतो. फ़ुकटात विमानप्रवास म्हटले की मी नेहमीच आनंदी असतो. आता तुम्हाला वाटेल की मी तुम्हाला या एका तासात काय केले, त्यानंतर एअर ईंडीयाच्या विमानाचा प्रवास कसा त्यांच्या नावाला साजेसा झाला, विमानात काय काय फुकटात चापायला मिळाले असे काहीतरी सांगत बसेन. पण नाही. मी माझा पहीला फाईव्ह स्टार हॉटेलचा अनुभव सांगण्यास फारच उत्सुक असल्याने हे सर्व पुन्हा कधीतरी (हुश्श! वाचलो' असे कोण म्हनाले रे तिकडे?)

मिश्किली
-----------------------------
नमस्कार. खाली एक पत्र देत आहे. हे माझ्या एका चांगल्या मित्राने मला लिहिलेले आहे. बर्याच दिवसांनंतर आमचा संपर्क झाला. मी पाठवलेले frindship invition स्विकारल्याबद्दल त्याला Thakns म्हनण्याची घोड्चुक मी केली आणी हे पत्र त्याचे उत्तर आहे. अगदीच राहवलेच नाहि म्हनुन देत आहे. ईथे मि फ़क्त ट्रान्स्लेटर ची भुमीका बजावली आहे. या पत्राचे यथावकाश उत्तर दे‌इनच आणी जमलेच तर इथे ते टाकीनही. तोपर्यंत या हरहुन्नरी मित्राचा मिश्किलपणा......
-~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
नमस्कार, मैत्रीचे आमंत्रण द्यावे लागत नाही. आमंत्रण देवुन होणारी मैत्री नव्हेच, तो झाला व्यवहार, ज्यात धन्यवाद आणि तत्सम शब्द येतात.़़़़च्या, कसा आहेस असे विचारले असतेस तर बरे वाटले असते.असो.
तु पल्याडल्या देशात गेलास असे कळाले. ऐकुन परमानंद झाला.तिकडे "वातावरण" बरेच चांगले असते अशी ऐकिव बातमी आहे.मी इथे "संध्याकाळच्या मराठी" बातम्या पहातो! "त" म्हटले कि तुला ताकभात कळत असावा. तसा तु लहानपणी खूप ताकभात खायचास असे मला काकू सांगायच्या. त्यामुळे प्रत्यक्षदर्शनी "वातावरणाचे" वर्णन माझ्या पेर्सनल आय डी वर पाठवले तरी चालेल.
"सुटत चाललेला जुना ढग" या शब्दांतली मेख माझ्या लक्षात आलेली आहे. डायरेक्ट क्लीन बोल्ड!!! माझे पोट एवढेपण सुटलेले नाही. बायको थोडेफार खायला घालते त्याची अवकृपा आहे. डायरेक्ट 'ढोल्या' म्हटले असते तरी चालले असते.मला आजवर टोचुन कोणीहि बोललेले नाही (अगदी माझी बायकोसुध्धा!. Thanks to her!. ). माझ्या डोळ्यांत अगदी पाणी आले.इथे पुण्यात पाणीच पाणी झाले आहे. खूपच पा‌उस पडत आहे. बायको घरातच असते. पावसामुळे भाजीपाला महाग झाला आहे. 'भाजीपाला' या सारखा योग्य शब्द मराठीत नाही.लग्न झाल्यापासुन भाजीचा पाला खातो की पाल्याची भाजी हे कळायला मार्ग नाही. शेळीपालनाचा विचार करत आहे.शेळीला पालेभाजी आवडते. मी फ़ारसा विचार करत नाही.तशी सोयही नाही.मलाही शेळी झाल्याची स्वप्ने पडतात.रात्री घोरायच्या ऐवजी बे बे असे ओरडतो. आणि मग बायकोपण.पण ती शेळीसारखी ओरड्त नाही.तिचा आवाज किती 'मंजुळ' आहे हे आजुबाजुच्या पन्नास एक घरांना एव्हाना माहीत झाले आहे.
रामदास स्वामींनी लग्न केले नव्हते. बोहल्यावरुन ते पळुन गेले होते. त्यामुळेच त्यांना 'स्वत:च्या ' मनाचे श्लोक लिहिता आले.जय जय रघुवीर समर्थ. मी आजकाल रामरक्षा आणि हनुमान स्तोत्र पण वाचतो.बरे वाटते. फायदा होतो (स्वानुभव!)
बाकी माझे बरे चालले आहे.मी आता सकाळी चालायला लागलो आहे.तु पण सकाळी चालत जा.डायटींग कर. तसे मी माझ्या 'सौं"ना पण सांगुन पाहिले. फ़ारसा 'फ़रक' नाही.जेवण स्वत: करुन खात जा.स्वत: करुन खाण्यात काही औरच मौज आहे.स्वानुभवावरुन बोलतो आहे.पदार्थ खाता येतात.जेवणाला नावे ठेवु नकोस.मी पण ठेवत नाही.एकदाच ठेवुन पाहिली.ते शेवटचेच.
बायकांप्रमाणे पुरुषही कशातही मागे नसतात. ते कुणाच्याही मागे लागत नाहीत.तु ही लागु नकोस. Office मध्ये फ़क्त कामावर लक्ष देण्याचा प्रयत्न कर.मी पण करतो. Office हि संकल्पना बहुदा पुरुषानेच चाणाक्षपणे शोधुन काढली असावी असा माझा कयास आहे.त्या निमित्त घराबाहेर मोकळा श्वास घेता येतो.कामाचे तास फ़क्त ८ असतात.मी ओव्हरटा‌इम पण करतो.घरी जायला उशीर होतो.तसा बायकांना आवरायलाही उशिर होतो.पण उशीर उशीर मधे पण फ़रक असतो. तु अजुन लहाण आहेस. बाळपणीचा काळ सुखाचा असे द. मा. मिरासदार म्हणतात.
तुझ्या आजुबाजुला कोण आहे याची आस्थेने चौकशी कर. फ़ायदा होतो (़स्वानुभव नाही़़).गैरफायदा घे‌उ नकोस. तुला तशी सवय नाही म्हणा. पण तरिही... नविन मित्र मैत्रिणी जमव.आत्ताच सोय आहे.मला इथे बरेच मित्र आहेत.मैत्रिणी 'होत्या'.नविन होत नाहीत फारश्या. 'प्रयत्ने वाळुचे कण रगडिता तेलहि गळे' अशी मराठीत एक म्हण आहे.ही म्हण लिहिणार्याने नक्की कोणते प्रयत्न केले असावेत हे कळायला मार्ग नाही.'प्रयत्नांती परमेश्वर' अशीही एक 'भयावह' म्हण आहे. त्यामुळे मी फ़ारसे प्रयत्न करित नाही.
हाती घेशील 'ते' तडिस ने.समुद्रकिनारा हि जागा हातात हात घे‌उन जायला चांगली असते.पुण्यात समुद्र नाही याचे मला वैषम्य वाटते.त्यामुळे मी नदीकिनारी जातो."Behind every successful man there is a woman" या वाक्यात "behind" हा शब्द आहे.बायका विलक्षण चतुर असतात. मी आमच्या सौ. ला चतुरस्त्र म्हनतो.
तिकडे भरपुर फिरुन घे.पुन्हा पुन्हा कंपनीच्या खर्चाने जाने होत नाही.मला इथे 'स्व'खर्चाने खूप फिर फिर फिरावे लागते.पुन्हा पुन्हा फिरावे लागते.पुण्यामध्ये 'लक्ष्मी रोड' आणि 'फ्याशन स्ट्रिट' या एकदम बक्वास जागा आहेत. तसेच खिशाला चाट पडायला इथेपण मोठमोठे मॊल व्हायला लागले आहेत.मी प्रोटेस्ट करण्याचा विचार करीत आहे.त्यातल्या त्यात मला तुलशी बाग खुप आवड्ते.लहानपणापासुनच मला बाग खुप आवडते.इथे मला खुप आल्हाददायक वाटते.
पलिकडे जास्त खरेदी करु नकोस.मा्झ्याकडुन इथे खूप खरेदी होते.स्वत:ला जप. मी पण जपतो. First Aid चा box घे‌उन ठेव. मला अधुन मधुन 'लागतो'.तब्येतीची काळजी घे.शेवटी आपली आपल्यालाच घ्यावी लागते. 'शेवटी' म्हणजे एकदम शेवटी नाही, नेहमीच.
अरे हो, परत धन्यवाद म्हटलेस तर 'रिमोट कानाखाली' लावेन. माझ्याकडे तसे software आहे.मीच तयार केले आहे. टेस्टिंग करायचे आहे अजुन. 'फेल झाले तर काय' असा फुटकळ विचार माझ्या मनात येणार नाही.
पलिकडे जास्त पाडापाडि आणि मारामारी करु नकोस.लिंगोर्चा हा खेळ चांगला आहे.मला लहानपणी पकडापकडीचा खेळ खुप आवडायचा.माझ्यावर नेहमी राज्य या्यचे.मला राज्य घ्यायला खुप आवडायचे.आता फारसे खेळणे होत नाही.खेळात खूप पळापळ होते.आजकाल माझी खुप धावपळ होते.तसे आयुष्य हा पण एक खेळच आहे.पण दुर्दैवाने हा पकडापकडीचा खेळ दोघांतच खेळावा लागतो.सुरुवातीला आपल्याला राज्य घ्यावे असे फार वाटते.पण नंतर सत्तापालट (उलटापालथ) होते आणी राज्याकर्ते बदलतात.आपण धावतच रहातो. असो.
आता जास्त त्रास देत नाही.उरलेला नंतर दे‌इन.
बाकि सर्व क्षेम.
समाप्त